ทุกๆ ปีในช่วงปีใหม่ ก็จะเดินทางกลับบ้านที่กาฬสินธู์เป็นประจำ แต่ในปีนี้ส่งท้ายปีเก่า 2563 ต้อนรับปีใหม่ 2564 เป็นช่วงที่เกิดโควิดระลอก 2 เป็นเหตุให้เราได้อยู่ที่บ้านนานกว่าปกติจาก 2 อาทิตย์ เป็น 2 เดือน เพราะสถานการณ์ที่ กทม ไม่ค่อยดีนัก ในเวลาเดียวกันนี้เป็นช่วงที่คุณแม่จะมีกิจวัตรที่ทำประจำทุุกปี คือ “ตำสาด (ภาษาอีสาน)” ภาษาไทยเรียกว่า “ทอเสื่อ” โดยใช้ต้นกกที่ปลูกเอง ซึ่งเป็นกิจกรรมยามว่างหลังจากการทำนาเก็บเกี่ยวข้าวเรียบร้อยแล้ว

ตั้งแต่เกิดมาก็ไม่เคยทอเสื่อ แต่ก็สังเกตดูแม่ทำอยู่เป็นอาทิตย์ ดูแล้วก็ไม่น่าจะยากเท่าไหร่ จึงเริ่มเรียนรู้หัดทอเสื่อกับแม่ เมื่อได้ลงมือทำเองจึงได้รู้ว่า เหมือนจะง่ายแต่ก็ไม่ง่าย เริ่มหัดทำใหม่ๆ ผลที่ได้คือ ไม่เอียงซ้ายก็ขวา เส้นกกไม่เป็นเส้นตรงเลย ทอเบาๆ ก็ไม่ได้ เส้นกกจะไม่แน่น ต้องออกแรงพอสมควร จึงได้เข้าใจว่า งานฝีมือที่คนสมัยก่อนทำกว่าจะได้ออกมาแต่ละชิ้นงานต้องอาศัยความตั้งใจ ความเพียรพยายามและสมาธิอย่างมาก

แรกเริ่มเดิมทีคุณแม่ก็จะทอเสื่อแต่แบบลายพื้นบ้าน ลายแบบอีสาน ที่ใช้หลายๆ สี เขียว เหลือง แดง ม่วง น้ำเงิน สลับลายให้ดูสีสันสดใส มีสารพัดสีในผืนเดียว โดยทำตามความเคยชินที่เคยทำ ก็เกิดคำถามในใจว่า “ทอแบบอื่นให้ดูสวยโมเดิร์นกว่านี้ทำยังไงดี?”